Miejscowość leży na północnym krańcu Haná u podnóża Hrubego Jeseníka na terenie Chronionego Krajobrazu Litovelské Pomoraví na wysokości około 310 metrów, a dokładniej 5 km na wschód od Mohelnic, 15 km na południowy wschód od Zábřeha, 25 km na południe od Šumperka i 29 km na północny zachód od Ołomuńca. Okolica jest pagórkowata z gajami leśnymi, gdzie jest dobrze grzybowana i bogata w zwierzęta leśne. Pobliskie jeziora Mohelnice zachęcają do wędkowania. Wplecione są w nią szlaki spacerowe, którymi można dotrzeć do stawów, do Doubrava (leśna Doubrava), gdzie studnie są naprawiane, w lasach leśniczówki, ufortyfikowanej osady lub kopca pogrzebowego. Możesz również wybrać się na wycieczkę do pobliskiego zamku Úsov, gdzie można zobaczyć muzeum łowiectwa. Na ścieżce rowerowej prowadzącej leśnymi drogami można dotrzeć do Zábřeh lub po drugiej stronie aż do Ołomuńca.
W miejscu, gdzie kiedyś istniała słowiańska warowna osada z murami obronnymi z wczesnego okresu obronnego i gdzie znaleziono kopce kultury łużyckiej z epoki brązu, wieś Stavenice została założona w okresie prehistorycznym. Na polach w drodze z Mohelnic do Úsova zawsze istniała czysto czeska wieś, która była pomostem między ludnością czeską na południu a czeskimi wioskami w regionach Zábřeh i Šumperk. Być może nazwa wsi pochodzi od jej słowiańskiej nazwy Staven. Na równinie w pobliżu rzeki Morawy, na wysokości 250 m, z katastrem o powierzchni około 700 hektarów, mieszka około 40 mieszkańców w czterdziestu domach. Ich źródłem utrzymania zawsze było rolnictwo, opieka nad stawami, łowienie ryb na Morawach, łąki i logowanie w pobliskim Doubrava. Pierwsza pisemna wzmianka o wsi pochodzi z 1273 r., Kiedy to należała do biskupa Mohelnice. Później należał do majątku Ústí do przełomu 1848 roku. Jego pozycja była jednak nieco szczególna, ponieważ zgodnie z decyzją z 1519 r. Wieś należała do szpitala Ústí. Stavenice były zatem źródłem finansowania wsparcia, funkcjonowania i utrzymania średniowiecznych obiektów socjalnych. Mówił wówczas oficjalny język czeski: Jan z Vlašim, licencjat z Morawskiej Margraviate, umieścił Stavenicę w szpitalu, aby poprawić handel i potrzeby biednych. Porucznikiem i wykonawcą tej decyzji był wójt Újov i jego lordowie radni. Co ciekawe, ówczesny majątek miał już na myśli ekonomiczny, a oni odmówili płacenia szlachty dalszych podatków, uzasadniając to faktem, że faktycznie oficjalnie prowadzili dobroduszną działalność. JZD został założony w Stavenicach stosunkowo późno - dopiero w 1957 roku i po trzech latach połączył się z kompleksem rolniczym Úsovsko. Ta mała wioska ma jednoklasową szkołę podstawową od 1911 r. Została jednak zamknięta pubem na początku lat 90. XX wieku, a jej piękna fasada została zniszczona przez nieczułą i nieprofesjonalną interwencję. Budynek otoczony jest atrakcyjną scenerią. Przez Lukami przepływa rzeka Morava, w katastrze wsi znajduje się las Doubrava oraz obszar chronionego krajobrazu Litovelské Pomoraví.