Skalička pierwotnie nosiła nazwę Skalka. Pierwsza pisemna wzmianka o Skaličce pochodzi z 1328 r., W której jest napisane, że Skalička jest rezydencją biskupów ołomunieckich. Od XVI wieku, kiedy w Skaličce istniał już drewniany pałac, właściciele dość często się zmieniali. Na początku XIX wieku rozpoczęła się przebudowa drewnianego pałacu na murowany budynek. W 1878 r. Zamek kupił arcybiskupstwo ołomunieckie, które wykorzystało go jako letnią rezydencję. Umowa kupna została podpisana z arcybiskupstwem 14 listopada 1924 r., Zgodnie z którą zamek należy do sióstr Towarzystwa Cyryla-Metodego.
W ten sposób pałac stał się Instytutem Cyryla-Metodego, który był przeznaczony dla dzieci z padaczką. W 1930 r. Zamek przeszedł na własność Zgromadzenia Sióstr Cyryla-Metodego.
W 1949 r. Utworzono nowe kierownictwo administracyjne wszystkich instytucji charytatywnych w Pradze. Charytatywną opieką wszystkich organizacji kościelnych kierował Państwowy Urząd ds. Kościelnych, który podlegał Ministerstwu Pracy i Opieki Społecznej.
W 1956 r. Instytut został przemianowany na „Instytut Pielęgniarstwa Dziecięcego czeskiej katolickiej Caritas”. Od 1 stycznia 1960 r. Instytut podlegał administracji państwowej i był zarządzany przez Okręgowy Komitet Narodowy. Placówka została przemianowana na „Instytut Opieki Społecznej dla Dzieci i Młodzieży”. W 1988 r. Opuściła ostatnia zakonnica i od tego czasu w obiekcie pracują tylko pracownicy cywilni. W 1997 r. Nazwisko zostało zmienione na „Social Care Institute for Youth and Adults”.