Obecní úřad Branky.
Po raz pierwszy bramy zostały nazwane jako „nowa wioska” w 1270 roku. W tym czasie biskup Bruno, który wynagrodziłby „wierną i chętną służbę” swego prywatnego Alberta, udzielił Katarzynie ocalałej wdowy za zgodą lennarza ołomunieckiego „Komarovice”, nowej wsi Branky (Branech) z młynem, Babice z młynem, Tučapy, Pacetluky młyny wokół Kelch i osiem dworów ”, aby„ jej synowie, ale nie córki, mogli przetrzymywać ich ze wszystkimi namiotami, dziesięcinami, prawem i wszelkimi emeryturami ”; do tego jednak powinny co roku dawać kanonicy z Ołomuńca „z każdego pola spokoju pszenicy”, jak inne kury.
Jednak jeszcze przed założeniem wioski mógł istnieć jakiś rodzaj patrolu wojskowego w tych miejscach, jak to kiedyś było, „bramami ziemi” na głównych drogach z kraju do zagranicy. Mogłaby więc być także „bramą ziemi” w tych miejscach, a tor „Bramy” - nie Bramy - zdawał się to sugerować.
Catherine Albert Stangho z Prus przybył wraz z biskupem Brunonem na Morawy. Jego brat Teodoric Stangho był marszałkiem biskupa Brunona i otrzymał w 1277 r. Branekesdorf koło Blanska. Theodoric, syn Alberta, odziedziczony po ojcu Bramy; jego synowie brali udział w sporze z Janem Biskupem w 1307 roku.
R. 1349 nazywa się Vilk (Wolf) z Branka; Elżbieta, jego małżonka, dała mu 60 koni swojego posagu, zarejestrowanego w Dobromilicach.
W 1356 r. Jest Alšík (Aleš - Alexius) z Braníka (de Branyk), kiedy został postawiony przed sądem przez Stacha z Komárna i Ctibora z Sazana, sądu w Kelču; Nie pojawił się przez rok (stojąc), dlatego też w trzecim roku Sąd Manx oświadczył, że Stach i Ctibor „otrzymali”, to znaczy przekazali im prawdę.