Pierwsza pisemna wzmianka o Bratrušovie pochodzi z 1371 r. I jest to wola morawskiego margrabiego Jana Henryka (brata Karola IV), który przekazał swojemu synowi Prokopowi kilka wsi, w tym Bratrušov.
Zarówno czeska nazwa, jak i niemiecka nazwa Brattersdorf pochodzą od czeskiego imienia Bratruš i oznacza „wioskę Bratruš”. Ta interpretacja pokazuje, że wieś została prawdopodobnie założona przez Słowian prawdopodobnie przed wielką kolonizacją, przeprowadzoną na ziemiach czeskich przez osadników niemieckich, szczególnie w XIII i XIV wieku. Bratrušov ma wydłużony kształt wzdłuż drogi, podział ziemi na pola rozciągające się za mieszkaniami, ale typową niemiecką osadę kolonizacyjną.
W 1603 r. Zbudowano późnorenesansowy Kościół Wszystkich Świętych, który służył kultowi niekatolickiemu, ale w 1784 r. Ustanowiono plebanię katolicką. W tym czasie lekcje rozpoczęły się prawdopodobnie w domach prywatnych i około 1800 roku zbudowano budynek szkoły. Do 1834 r. Wieś rozrosła się i było 140 opisowych liczb i 809 mieszkańców. Bratrušov był podgórską wioską rolniczą, jedynym zakładem produkcyjnym w tym czasie był młyn wodny, a jego mieszkańcy często znajdowali zatrudnienie w zakładach przemysłowych w pobliżu Šumperka. Ludność Bratrušova była stała od połowy XIX wieku do drugiej wojny światowej, a jej kulminacją była 1900 r., Kiedy 1016 mieszkańców mieszkało w 149 domach, z których wszystkie - z dwoma wyjątkami - należały do narodowości niemieckiej. Czeska mniejszość stopniowo powstała tutaj po 1918 r., Aw 1930 r. 88 z 980 mieszkańców było Czechami. Nic więc dziwnego, że Sudecka Partia Niemiec Henleina wygrała wybory w 1935 r. I Bratrušov. W latach 1945–1948 ludność niemiecka została wydalona, a wieś została nowo zasiedlona. W 1960 r. Osikov był połączony z Bratrušovem, ale obie wioski były połączone ze Šumperkiem w latach 1980-1990. Zmiana nastąpiła dopiero w 1990 r., Kiedy Bratrušov ponownie stał się samodzielną gminą.