Wieś leży w łagodnie pofałdowanym krajobrazie na południowym krańcu bruzdy Mohelnice wzdłuż strumienia o nienazwanej nazwie, płynącego z lewej strony do rzeki Moravy.
Miejsce, w którym obecnie znajduje się wioska, żyzna równina zalewowa rzeki Morawy, była zamieszkana od czasów prehistorycznych ze względu na swoje położenie. Według badań archeologicznych na prawym brzegu rzeki Morawy znajdowała się duża osada już we wczesnej epoce kamienia (2000 pne). Ponadto znaleziono miejsce pochówku z epoki brązu kultury łużyckiej (około 1300-500 pne) i wiele brązowych przedmiotów.
Nazwa wsi przypomina, że w średniowieczu wieś była otoczona rzeką Morava, która rozlała się na tereny podmokłe, które zapewniały doskonałe warunki do wzrostu trzciny, starej czeskiej wiśni. Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych pochodzi z 1353 r., Kiedy istniała własność pewnej pani Bolki z Otaslavic. Poszczególne części Třeštiny były w posiadaniu wielu różnych właścicieli, od szeregów małej szlachty aż do XV wieku, kiedy to stała się częścią majątku Zábřeh. Księgi wieczyste prowadzi się od 1609 r. W XVII wieku majątek przeszedł w ręce Ladislava Velena z Żerotina. Był jednym z morawskich przywódców powstania w majątku ziemskim, a po porażce na Białej Górze musiał uciekać za granicę. Jego rozległy majątek został nabyty podczas konfiskaty księcia Karola Liechtensteinu, a majątek rodziny Liechtensteinów pozostał Třeština do 1848 r. Podczas wojny siedmioletniej wieś została splądrowana przez żołnierzy pruskich, a ponadto w 1754 i 1774 r. Została dotknięta dużymi pożarami. Pierwsza wzmianka o szkole pochodzi z 1820 r., Uczyła się w miejscu miejskiej kuźni, a pierwszym nauczycielem był pan František Šula. W Třeštinie urodził się także František Poštulka, ważny pisarz lokalnej historii Moraw Północnych.
Pod koniec XIX wieku Třeština szybko stała się jedną z wiodących czeskich wiosek rolniczych w rejonie Mohelnice, głównym współtwórcą lokalnej mleczarskiej spółdzielni rolniczej, która została założona jako jedna z pierwszych na Morawach. W 1834 r. 319 osób mieszkało w 45 domach.
Na przełomie wieków Třeština wyraźnie weszła w czeską historię techniki. W latach 90. XIX wieku Hubert Plhák, właściciel młyna w Háj, postanowił założyć elektrownię, która będzie dostarczać energię do młynów. Kupił dwa dynama, które uruchomił, ale w 1898 r. Młyn spłonął, a pożar zniszczył dynama i maszyny młyna. Jego pieniądze wystarczały na nową budowę młyna i nie mogły zakopać nowego sprzętu energetycznego. Ponieważ jednak pokazał już zalety swojej energii elektrycznej, on i jego przyjaciele przekonali kierownictwo lokalnej spółdzielni mleczarskiej do udziału w realizacji planów Plhaka. W 1901 r. Powstała pierwsza morawska elektrownia rolna w Háj, pierwsza w monarchii austro-węgierskiej, która zelektryfikowała otaczającą wioskę liniami napowietrznymi. Třeština wyprzedziła nie tylko Pragę, ale i Wiedeń.
Po pracy Huberta Plháka jego syn Karel, który w 1922 r. Zbudował nową, niezależną elektrownię wodną w Háj. Budynki zaprojektował Jan Kotěra, utalentowani uczniowie architekta Jana Kotěry, który zbudował jeden z klejnotów nowoczesnej architektury.
Próby założenia kołchozu w Třeštinie w 1950 r. I 1952 r. Zawsze kończyły się upadkiem spółdzielni, dopiero w 1955 r. Istniała realna jednostka, która w 1975 r. Połączyła się ze spółdzielnią rolniczą Úsovsko z siedzibą w Klopinie. Mleczarnia została zniesiona podczas II wojny światowej, a jej budynek został ostatecznie wykorzystany na potrzeby samorządu miejskiego i handlu.