Wieś Slavkov leży na południowy zachód od miasta Opawa przy drodze I/46 w kierunku Ołomuńca.
Z powierzchnią 1105 ha i 1814 mieszkańcami jest jedną z największych gmin zachodniej Opawy. Kataster Slavkova znajduje się na wysokości 339 m. Wzdłuż południowej części katastru płynie rzeka Hvozdnice, w pobliżu której zachowały się pozostałości lasu łęgowego, które tworzą chroniony twór przyrodniczy Hvozdnice ze ścieżką edukacyjną. Obejmuje również system trzech stawów, które są wykorzystywane do hodowli ryb.
Pierwsza pisemna wzmianka o istnieniu wsi Slavkov pochodzi z 1224 roku, kiedy król Przemysł Otokar I podarował Sławków miastu Opawie. W tym akcie darowizny wieś jest wymieniona jako "Zlavicova Wes". Najstarszą budowlą Sławkowa jest zamek w centrum wsi, który powstał w wyniku przebudowy pierwotnej twierdzy w 1586 roku.
Drugim najstarszym obiektem jest kościół św. Anny, jednonawowy barokowy budynek z 1657 r. Wśród zabytków znajduje się także wykonany z piaskowca posąg św. Jana Nepomucena z około 1722 roku, barokowa kaplica św. Barbory, kolumna z wizerunkiem Matki Boskiej. W pamięci gminy utkwiło również to, że umożliwiło zorganizowanie spektakularnego obozu Czechów na Śląsku 25 września 1887 r. na łąkach Slavkova, gdzie sformułowano podstawowe zasady polityczne, narodowe i kulturowe
żądania narodu czeskiego. Na katastrze odkryto liczne znaleziska archeologiczne, które świadczą o najstarszym osadnictwie
rolnicy od początku neolitu (5000 lat p.n.e.). Najbogatsze są znaleziska dokumentujące kulturę lnianą od wczesnej epoki żelaza (VII-VI wiek p.n.e.). Ostatnie znaleziska dostarczyły wskazówek
osadnictwa słowiańskiego ze środkowego i młodszego okresu osadnictwa (IX i VIII w. p.n.e.).