W 1929 r. podjęto negocjacje w sprawie utworzenia w Brumovicach szkoły czeskiej. We wsi było kilkoro czeskich dzieci uczęszczających do szkoły z małżeństw mieszanych, z rodzin czeskich robotników rolnych iz rodzin urzędników państwowych, które uczęszczały do miejscowej pięcioklasowej niemieckiej szkoły miejskiej. Wstępny spis czeskich dzieci przeprowadził na początku 1929 r. František Hoza, administrator Czeskiej Państwowej Szkoły Powszechnej w Skrochovicach, wraz z Františkiem Pavlasem, wytchnieniem od straży finansowej w Skrochovicach i Eduardem Dopitą, naczelnikiem stacji Czetnik w Brumovicach, którzy z oddaniem wspierali starania o utworzenie czeskiej szkoły w Brumovicach. Negocjacje napotkały różne trudności, ponieważ robotnicy rolni narodowości czeskiej zatrudnieni przez niemieckich rolników bali się posyłać swoje dzieci do czeskiej szkoły, aby ich niemieccy pracodawcy ich nie zwolnili. Podczas spisu ujawnił się szkodliwy wpływ małżeństw mieszanych, gdyż dzieci z tych małżeństw były wychowywane w języku niemieckim iw ogóle nie znały języka czeskiego. Podczas tego wstępnego spisu do czeskiej szkoły w Brumovicach zarejestrowano 13 dzieci. Matice Opavská w Opawie złożyła wówczas wniosek do Ministerstwa Oświaty i Edukacji Narodowej w Pradze o utworzenie czeskiej szkoły państwowej w Brumovicach, co ministerstwo przychylnie rozpatrzyło i dekretem z 22 sierpnia 1929 r. Brumovice z czechosłowackim językiem wykładowym.
Od 25 sierpnia 1929 František Dorazil został mianowany pierwszym nauczycielem i administratorem czeskiej państwowej szkoły powszechnej w Brumovicach. Do Brumovic trafił 25 sierpnia 1929 r., gdzie został przyjęty przez doktora Františka Šťepána z całą rodziną i rodziną strażnika Eduarda Dopita.
W końcu sierpnia 1929 r. przeprowadzono dodatkowy nabór uczniów do czeskiej szkoły powszechnej. Zapisało się 14 nowych uczniów, a wraz z uczniami wcześniej zarejestrowanymi przyjęto łącznie 27 uczniów, w większości z małżeństw mieszanych, którzy uczęszczali do miejscowej pięcioklasowej niemieckiej szkoły ogólnokształcącej. Pierwszy rok szkolny w czeskiej szkole powszechnej został uroczyście otwarty 2 września 1929 roku. Regularne zajęcia szkolne rozpoczęły się 7 września, kiedy to dostarczono do szkoły wyposażenie wewnętrzne. Spośród zapisanych dzieci tylko 6 mówiło po czesku. Pozostałe dzieci musiały uczyć się języka czeskiego. Jednak dzieci szybko przyzwyczaiły się do szkoły, chętnie do niej uczęszczały, a początkowe trudności językowe zostały przezwyciężone do Bożego Narodzenia.
10 października 1929 r. do miejscowej szkoły dołączył pomocnik nauczyciela Vilém Juchelka, który do 15 grudnia 1929 r. uczył drugiej klasy. Jego miejsce zajął Josef Novák.