Urząd gminy Razová.
Pierwsza zachowana pisemna wzmianka o Razovej pochodzi z 1288 roku. Podczas wojen husyckich i kampanii wojsk Macieja Korwina przeciwko królowi polskiemu Kazimierzowi wieś prawdopodobnie została spalona i popadła w ruinę. Do 1531 r., kiedy pojawiła się nowa osada, wieś nosiła nazwę Radsoff. Według przypuszczeń jej nazwa wywodzi się od miejscowej starosłowiańskiej osady, która prawdopodobnie wzięła swoją nazwę od skrótu imion osobistych Radmír, Radomír lub Radslav. Po tej nowej osadzie dla wsi używano nazw Rasen, Rase i Rasse. Jako nowo zamieszkana wieś figuruje w 1548 r., czyli w czasie masowej kolonizacji tych terenów przez niemieckich imigrantów.
Do 1851 roku Razová miała status miasta ze znaczną powierzchnią gruntów, lasami i ważnym lokalnym przemysłem.
Pierwszy budynek szkolny powstał tu w 1863 r., a siedem lat później we wsi powstała poczta. W tym samym roku potwierdzono oficjalną nazwę wsi Raase. W 1904 r. miejscowi uczniowie zasiedli w ławkach nowego budynku szkolnego. Pierwsze lampy elektryczne zapaliły się we wsi w 1927 r., kiedy przeprowadzono elektryfikację.
Do 1928 roku stał tu browar braci Bitmann, później tylko słodownia, która zniknęła jedenaście lat później. Ze względu na historycznie rozbudowany kataster wsi, dany obszar charakteryzował się głównie działalnością rolniczą. Rozwijający się na tym terenie przemysł produkcyjny lub przetwórczy był ściśle powiązany z produktami produkcji rolnej. Ziarno uprawiane na tutejszych polach przerabiane było na wyroby młyńskie przez trzy młyny, które były połączone z piekarnią, tartakiem, a także suszarnią ziemniaków. Zakłady te przestały istnieć w 1946 r. Len przetwarzano w dwóch miejscowych przędzalniach, które następnie trafiały do miejscowej tkalni. W pobliżu wsi znajdowały się dwa kamieniołomy piaskowca, w których wydobywano również tufity wulkaniczne, które przerabiano na kamień ozdobny. Po wydobyciu w kamieniołomach wapienia produkowano tu wyroby cementowe. Do 1935 r. wieś miała nawet własną elektrownię.
Po wypędzeniu Niemców po II wojnie światowej w 1946 r. przeniosło się tu kilkadziesiąt nowych rodzin z głębi kraju. W przeszłości większość mieszkańców pracowała na terenie wsi i jej okolic, dziś sytuacja jest zupełnie inna i mieszkańcy w większości dojeżdżają do pracy w Bruntálu.